| Θτ εцецፔ | Λуб у |
|---|
| Лጳфጼζюпрθф вևфотрቿц сωсн | У ашанту |
| Ւинтоклው ሕеժዟνиςቧ | ቻզըδሸβиչоκ ևኝиገик |
| Оռеዠιл е կገс | Օрапрሲн вትгоሉа ωкεበዘбεπօլ |
Morfologia krwi obwodowej - wyniki i normy, zastosowanie. Morfologia krwi obwodowej jest dość powszechnym ba. Hematolog - czym się zajmuje, jakie choroby leczy, przebieg wizyty, badania. Hematolog to specjalista, który posiada wiedzę o u. Płytki krwi - rola, badania, nadpłytkowość, małopłytkowość. Płytki krwi to inaczej trombocyty.
Zgodnie ze swoją misją, Redakcja dokłada wszelkich starań, aby dostarczać rzetelne treści medyczne poparte najnowszą wiedzą naukową. Dodatkowe oznaczenie "Sprawdzona treść" wskazuje, że dany artykuł został zweryfikowany przez lekarza lub bezpośrednio przez niego napisany. Taka dwustopniowa weryfikacja: dziennikarz medyczny i lekarz pozwala nam na dostarczanie treści najwyższej jakości oraz zgodnych z aktualną wiedzą medyczną. Nasze zaangażowanie w tym zakresie zostało docenione przez Stowarzyszenie Dziennikarze dla Zdrowia, które nadało Redakcji honorowy tytuł Wielkiego Edukatora. Sprawdzona treść ten tekst przeczytasz w 3 minuty Jaka może być przyczyna za małej ilości płytek krwi? Czy stan ten jest związany z jakąś poważną chorobą? Jaką rolę w organizmie człowieka pełnią płytki krwi? Czy badanie warto powtórzyć? Na pytanie odpowiada lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski. WathanyuSowong / Shutterstock Potrzebujesz porady? Umów e-wizytę 459 lekarzy teraz online O czym świadczą niskie płytki krwi? Lekarz tłumaczy co oznaczają niskie płytki krwi O czym świadczą niskie płytki krwi? Dzień dobry. W ostatnich wynikach badań krwi wyszły mi płytki krwi poniżej normy. Zdarzyło się to już nie pierwszy raz, rok temu gdy wykonywałem badania krwi również było podobnie, aczkolwiek wtedy płytki krwi były tylko nieznacznie poniżej normy, a teraz wynik ten był zdecydowanie bardziej obniżony. Co oznaczają płytki krwi poniżej normy? Czy to może być oznaka jakiejś choroby? Jeszcze ze szkoły pamiętam, że płytki krwi chyba mają związek z krzepliwością krwi, aczkolwiek ja nie zaobserwowałem u siebie żadnych problemów w tej materii. Powiedziałbym, że może pojawił się jakiś błąd w badaniu, aczkolwiek wyszło to już po raz drugi, więc chyba nie mogę tego bagatelizować. Co oznaczają płytki krwi poniżej normy? Czy to oznaka jakiejś choroby czy może niedoboru? I czy taki wynik oznacza, że może mnie czekać jakieś leczenie? Nie wiem, co powinienem teraz zrobić, czy udać się z tymi wynikami do lekarza rodzinnego czy może szukać prywatnie jakiegoś specjalisty. Będę wdzięczny za poradę. Z góry dziękuję. Lekarz tłumaczy co oznaczają niskie płytki krwi Szanowny panie, przyczyny małopłytkowości, a więc obniżonej liczby płytek krwi (norma 150-400 tysięcy/mikrolitr) można podzielić na dwie grupy. Pierwsza wynika z nadmiernego niszczenia płytek krwi a druga ze zmniejszonego ich wytwarzania. Do nadmiernego niszczenia trombocytów (płytek krwi) dochodzi w chorobach autoimmunologicznych, w samoistnej plamicy małopłytkowej, w przebiegu niedokrwistości hemolitycznej czy w chorobach rozrostowych. Często u noworodków dochodzi do nadmiernego niszczenia płytek krwi chociażby w przebiegu wcześniactwa czy w chorobie hemolitycznej noworodków. Znacznie częściej mamy do czynienia z małopłytkowością wynikającą ze zmniejszonego wytwarzania. Najczęściej jest to wynik uszkodzenia szpiku kostnego, w którym dochodzi do produkcji płytek krwi. Do uszkodzenia szpiku kostnego może dojść w wyniku stosowania leków mielotoksycznych czy nadmiernego spożywania alkoholu jak i w wyniku nadmiernego narażenia na promieniowanie jonizujące. Poza fizyko-chemicznym uszkodzeniem szpiku należy pamiętać o chorobach rozrostowych układu krwiotwórczego, w tym białaczkach, szpiczaku i mielofibrozie. Poza nowotworami pierwotnymi, również przerzuty innych nowotworów do szpiku kostnego zaburzają powstawanie płytek krwi na zasadzie wyparcia prawidłowych komórek. Za nieprawidłowe wytwarzanie trombocytów odpowiadają również choroby wrodzone, takie jak zespół Alporta czy niedokrwistość Fanconiego, ale należą one do bardzo rzadkich przyczyn. W pana przypadku proponuję wykonać ponowną morfologię i z wynikami udać się do lekarza rodzinnego, celem dalszej diagnostyki. - Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Redakcja poleca: Kto powinien wykonać badanie witaminy D3? O czym świadczą podwyższone eozynofile? O czym świadczą podwyższone płytki krwi? Przez długi czas nie mogłeś znaleźć przyczyny swoich dolegliwości lub wciąż jej szukasz? Chcesz nam opowiedzieć swoją historię lub zwrócić uwagę na powszechny problem zdrowotny? Napisz na adres listy@ #RazemMożemyWięcej Treści z serwisu mają na celu polepszenie, a nie zastąpienie, kontaktu pomiędzy Użytkownikiem Serwisu a jego lekarzem. Serwis ma z założenia charakter wyłącznie informacyjno-edukacyjny. Przed zastosowaniem się do porad z zakresu wiedzy specjalistycznej, w szczególności medycznych, zawartych w naszym Serwisie należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Administrator nie ponosi żadnych konsekwencji wynikających z wykorzystania informacji zawartych w Serwisie. Płytki krwi czerwone płytki krwi małopłytkowość krzepliwość krwi szpik kostny Onycholiza - zaburzenie płytki paznokcia. Jak się objawia i jak leczyć? Onycholiza to zaburzenie we wzroście płytki paznokcia charakteryzujące się oddzieleniem płytki paznokcia od łożyska. Jest to stan niebezpieczny dla zdrowia.... Ewelina Hen Płytki oddech - co może być przyczyną? Jakie są przyczyny płytkiego oddechu? Czy płytki oddech może być groźny? Czy objaw ten może wskazywać na poważne schorzenia? Czy płytki oddech należy... Lek. Katarzyna Darecka O czym świadczą podwyższone płytki krwi? Co oznaczają płytki krwi? Jak należy interpretować poziom płytek krwi? Co oznaczają podwyższone płytki krwi? Czy należy wykonać badania dodatkowe? Czy wysoki... Lek. Paweł Żmuda-Trzebiatowski Trombocyty. Płytki krwi, zaburzenia krzepnięcia i inne schorzenia Trombocyty, inaczej płytki krwi bądź krwinki płytkowe, to obok białych i czerwonych krwinek elementy morfotyczne krwi. Płytki krwi odgrywają kluczową rolę w... Andrzej Dębski Białaczka. Poznaj przyczyny tej choroby, jej objawy, przebieg i leczenie Białaczka, zwana także z łaciny leukemią (leucaemia), to określenie grupy nowotworów złośliwych, powstałych wskutek patologicznego rozrostu komórek układu... Ile niepożądanych odczynów po szczepieniu przeciw COVID-19? [NOWY RAPORT] Z najnowszego raportu udostępnionego na stronie wynika, że niepożądane odczyny po szczepieniu na COVID-19 stwierdzono do tej pory u 8 tys. 662 osób.... Agnieszka Mazur-Puchała Antytrombina - kiedy sprawdzić jej aktywność i stężenie? Antytrombina jest antygenem syntetyzowanym głównie w wątrobie oraz śródbłonku naczyń krwionośnych, megakariocytach i płytkach krwi. U zdrowego człowieka w osoczu... Marta Pawlak Badanie P-LCR - wskazania do wykonania i normy P-LCR w morfologii krwi to parametr, który jest mierzony, gdy wyniki innych wskaźników wykraczają poza normy. Najczęstszym wskazaniem do wykonania badania P-LCR... Monika Wasilonek Hemorigen- działanie i dawkowanie suplementu Femina Hemorigen jest popularnym suplementem o działaniu wspomagającym leczenie stłuczeń, siniaków oraz stosowanym w przypadku obfitych menstruacji. Substancja aktywna... MPV - współczynnik morfologii krwi. Wskazania do badania, normy, interpretacja wyników MPV (z ang. Mean Platelet Volume) jest jednym z wielu współczynników morfologii krwi. Badanie to daje nam wiedzę o wielkości wytwarzanych przez szpik kostny...
Lekarz przeważnie zleca to badanie, kiedy podejrzewa jakiekolwiek patologie wynikające z krążącymi płytkami we krwi. Nie jest to badanie rutynowe. Dzięki sprawdzaniu tego parametru można uzyskać dokładny obraz układu płytkowego pacjenta. Przeczytaj też: Badania krwi w ciąży – badania obowiązkowe, zalecane, genetyczne
Limfocyty stanowią jedną z populacji białych krwinek i ich zadaniem jest produkcja przeciwciał. Zbyt mała, jak i zbyt duża ilość we krwi może świadczyć o różnych problemach zdrowotnych. Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu limfocytów, a jakie obniżonego? Limfocyty to grupa leukocytów. Ich poziomy badane są w trakcie rutynowej morfologii krwi u dziecka. Badanie pokazuje, czy limfocyty u dziecka są w normie, czy też ich poziom jest podwyższony lub obniżony. Każde odchylenie limfocytów od normy może wskazywać na różnego rodzaju przyczyny. Jakie mogą być przyczyny podwyższonego poziomu limfocytów, a jakie obniżonego? Spis treści: Czym są limfocyty i jaka jest ich rola? Jaka jest norma limfocytów u dziecka? Przyczyny podwyższonych poziomów limfocytów Przyczyny obniżonych poziomów limfocytów Jak interpretować wynik badania limfocytów u dziecka? Jak przygotować się do badania krwi? Czym są limfocyty i jaka jest ich rola? W trakcie rutynowej morfologii krwi badane są różne populacje krwinek, bo zarówno krwinki czerwone, jak i płytki krwi czy krwinki białe. Najwięcej do analizowania jest w przypadku leukocytów, czyli białych krwinek – ich bowiem wyróżnia się kilka rodzajów i odchylenia dotyczące poszczególnych z nich świadczyć mogą o bardzo różnych schorzeniach. Wtedy bowiem, gdy zlecane jest u chorego przeprowadzenie morfologii krwi z rozmazem, na wyniku badania znajdują się informacje dotyczące liczebności czy odsetków poszczególnych białych krwinek, czyli monocytów, bazofili, neutrofili, eozynofili oraz limfocytów. Limfocyty to dość zróżnicowana grupa leukocytów i tak jak wszystkie z nich związane są z reakcjami układu odpornościowego, tak każde z należących do tej grupy komórki pełnią jednak nieco odmienne funkcje. Limfocyty B produkowane są w szpiku kostnym i ich podstawowym zadaniem jest produkcja przeciwciał (immunoglobolin), które odpowiedzialne są z kolei za przyłączanie się i finalnie neutralizowanie konkretnych antygenów. Inną funkcję pełnią limfocyty T – one zajmują się prowadzeniem odpowiedzi komórkowej, czyli – mówiąc prostszym językiem – są bezpośrednio odpowiedzialne za likwidowanie różnych atakujących ludzki organizm patogenów. Wyróżnia się ich trzy rodzaje i są nimi: limfocyty Tc: likwidują komórki zakażone różnymi patogenami oraz komórki zmienione nowotworowo, limfocyty Th: komórki, które zajmują się wspieraniem czynności limfocytów B oraz makrofagów, limfocyty Treg: odgrywają one rolę w regulowaniu czynności układu odpornościowego. Trzecim rodzajem limfocytów są komórki o dość interesującej nazwie – określane są one bowiem jako „naturalni zabójcy” (komórki NK, angielskie natural killers). Jak można się domyślić, zadaniem tych komórek jest przede wszystkim bezpośrednia likwidacja atakujących organizm drobnoustrojów. Czytaj: OB (odczyn Biernackiego) - jakie są normy, czym jest badanie OB? Morfologia krwi u dziecka - interpretacja wyników badań krwi, normy, przekroczenia Jaka jest norma limfocytów u dziecka? Norma limfocytów zależna jest od wieku i tak jak u osób dorosłych obowiązuje jeden przedział, który uznawany jest za prawidłowy, tak już inaczej jest u dzieci, u których rozpiętość norm tych białych krwinek jest stosunkowo duża. Za normy limfocytów u najmłodszych pacjentów uznaje się poziomy: u dzieci bezpośrednio narodzonych: 2,0-7,3 x 109/l, u dzieci mających do 2 tygodni: 2,8-9,1 x 109/l, u dzieci do 4. tygodnia życia: 3,0-13,5 x 109/l, u dzieci mających 2-12 miesięcy: 4,0-10,5 x109/l, u dzieci w wieku 1-6 lat: 1,5-9,5 x109/l, u dzieci mających 6-12 lat: 1,5-7,0 x109/l, u dzieci w wieku 12-18 lat: 1,5-6,5 x109/l. Natknąć się można również i na normy limfocytów u dziecka podawane w % (czyli odsetku limfocytów wśród pozostałych białych krwinek) i w takim przypadku za wartości prawidłowe uznaje się: u noworodków w pierwszym miesiącu życia: 26-53%, u niemowląt do 11. miesiąca życia: 45-75%, u dzieci mających 1-3 lata: 50-70%, u pociech będących pomiędzy rokiem życia: 40-60%, u dzieci pomiędzy rokiem życia: 28-48%, u nastolatków w wieku 16-18 lat: 25-45%. Podkreślić tutaj trzeba jednak to, że różne laboratoria miewają czasami odmienne normy poziomu limfocytów u dziecka i dlatego przed rozpoczęciem analizowania wyniku badania naszej pociechy niezbędne jest zapoznanie się z tym, jakie wartości dana placówka uznaje za prawidłowe. Przyczyny podwyższonych poziomów limfocytów Nieprawidłowy jest zarówno obniżony, jak i podwyższony poziom limfocytów u dziecka. Drugi z wymienionych problemów określa się jako limfocytozę i doprowadzić do niej mogą przede wszystkim takie schorzenia, jak: przewlekłe infekcje bakteryjne, wirusowe zapalenia wątroby, białaczki z dojrzałych limfocytów, toksoplazmoza, różne zakażenia wirusowe ( mononukleoza oraz świnka). Wspomnieć tutaj warto o tym, że w rozpoznawaniu różnych chorób znaczenie ma nie tylko ilość limfocytów, ale również i ich budowa – przykładowo obecność atypowych limfocytów przemawiać może za tym, że badany cierpi na mononukleozę. Przyczyny obniżonych poziomów limfocytów Stan, w którym u dziecka stwierdzana jest ilość limfocytów poniżej normy, określany jest jako limfopenia. Przyczyną takiego problemu mogą być takie problemy, jak: zakażenie wirusem HIV, AIDS, sepsa, niewydolność nerek, układowe choroby tkanki łącznej, przebycie radioterapii, sarkoidoza, choroba Cushinga, zespół DiGeorge’a, agammaglobulinemia, nowotwory limfoproliferacyjne, niewydolność wątroby. Zdarza się, że do obniżenia limfocytów u dziecka doprowadzają zażywane przez pacjenta leki – przykładem środków, które mogą prowadzić do takiego problemu, są glikokortykosteroidy. Czytaj: RDW morfologia - co oznacza wskaźnik? Normy RDW CV Hemoglobina u dzieci: norma. Co oznacza podwyższona hemoglobina u dziecka? Jak interpretować wynik badania limfocytów u dziecka? Rodzice miewają tendencję do wpadania w silnego stopnia niepokój wtedy, kiedy zauważą oni, że poziom leukocytów u ich dziecka odbiega od normy. Wynik tych białych krwinek nie może oceniany w oderwaniu od pozostałych parametrów morfologii krwi – dopiero pełne przeanalizowanie wszystkich oznaczanych podczas niej wskaźników może pozwolić na uzyskanie odpowiedzi na pytanie, czy małemu pacjentowi i jego zdrowiu rzeczywiście coś zagraża. Zwrócić tutaj należy również uwagę na to, że wynik badania zawsze powinien być porównywany ze stanem ogólnym dziecka – należy bowiem zwrócić uwagę na to, czy pojawiają się u niego jakieś niepokojące dolegliwości, których pochodzenie mogłyby tłumaczyć właśnie stwierdzane odchylenia dotyczące poziomu limfocytów we krwi. Czytaj: Zakażenie krwi (bakteremia) - przyczyny i leczenie
Antybiotyki zwiększają ryzyko alergii. Rodzaje alergii środowiskowych. Badanie moczu i krwi pozwala na ustalenie, czy chory cierpi na alergię. Ważna jest także obserwacja organizmu i wyłapywanie innych objawów świadczących o reakcji alergicznej, ponieważ podwyższona liczba przeciwciał może oznaczać również inne choroby, np
Płytki krwi i ich badanie - co oznacza podwyższony i obniżony poziom? Sonnie Hiles/Unsplash Opublikowano: 20:00Aktualizacja: 12:31 Płytki krwi, choć nie są nawet cząsteczkami, pełnią bardzo ważną funkcję w organizmie. Bez nich procesy krzepnięcia krwi nie przebiegałyby prawidłowo. Jakie są jeszcze funkcje płytek krwi? O czym świadczy zbyt niski poziom płytek krwi, a o czym nadpłytkowość? Sprawdzamy. Płytki krwi – co to?Płytki krwi – funkcjePłytki krwi – jak zbadać?Płytki krwi – normaPłytki krwi a chorobyNiskie płytki krwi – trombocytopenia (małopłytkowość)Podwyższone płytki krwi – trombocytoza (nadpłytkowość)Płytki krwi – badanie Płytki krwi – co to? Płytki krwi – czyli trombocyty albo płytki krwinkowe, składniki odpowiedzialne za procesy krzepnięcia krwi. W wynikach badań płytki krwi bywają oznaczane skrótem PLT. Stanowią elementy morfotyczne krwi, razem z białymi krwinkami (leukocytami) i czerwonymi krwinkami (erytrocytami). Płytki krwi – funkcje Płytki krwi zamykają naczynia krwionośne, w których doszło do przerwania ciągłości. Osiadając na macierzy podśródbłonkowej, zlepiają się, tworząc czop płytkowy. Następnie, dzięki fibrynie, dochodzi do powstania skrzepu. Płytki krwi mają też inne funkcje. Wpływają na przyrost tkanki mięśniowej, budowę naczyń krwionośnych i tkanki łącznej. Płytki krwi nie mają jądra komórkowego, co oznacza, że nie stanowią funkcjonalnych komórek, ale ich fragmenty. Mają kształt soczewek o wielkości do 3 µm. Żyją do 10 dni. To krótki czas, w porównaniu z innymi krwinkami. Na przykład czerwone krwinki mogą żyć nawet 120 dni. W przestrzeni zakupowej HelloZdrowie znajdziesz produkty polecane przez naszą redakcję: Odporność Estabiom Baby, Suplement diety, krople, 5 ml 28,39 zł Odporność Estabiom Junior, Suplement diety, 20 kapsułek 28,39 zł Odporność WIMIN Odporność, 30 kaps. 59,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Beauty Wimin Zestaw suplementów, 30 saszetek 99,00 zł Odporność, Good Aging, Energia, Trawienie, Beauty Wimin Zestaw z lepszym metabolizmem, 30 saszetek 139,00 zł Płytki krwi – jak zbadać? Badanie płytek krwi wykonuje się z krwi żylnej, pobieranej do oceny morfologii pełnej. Krew do badania oddajemy na czczo, najlepiej po 8 – 12 godzinach od wieczornego posiłku. Dzień przed badaniem powinno się unikać obfitych i tłustych posiłków oraz spożywania alkoholu. Zaleca się, by pobierać krew rano, między a Pobranie krwi o innej porze może nieco zmienić wyniki. Poziom płytek krwi ocenia się wraz z pozostałymi wskaźnikami układu krzepnięcia, takimi jak APTT, czas protrombinowy i fubrynogen. Strukturę płytek krwi bada się za pomocą mikroskopu podczas ręcznego rozmazu krwi. Wskazania do badania płytek krwi Wskazaniem do oznaczenia poziomu płytek krwi są krwawienia z nosa i dziąseł, krew w stolcu i krwawienia z przewodu pokarmowego, krew w moczu, nadmierna skłonność do siniaków, wybroczyny na skórze, długotrwałe gojenie się ran, obfite miesiączki. Badanie morfologiczne pokazuje poziomy poszczególnych krwinek. Jakie są normy płytek krwi? Norma pytek krwi to 150-400 tys. na mikrolitr. Zazwyczaj u mężczyzn wynik płytek krwi jest wyższy niż u kobiet. Pomiary mogą być dokonywane za pomocą: • hematocytometru • licznika Coultera, który automatycznie przelicza liczbę płytek krwi W zależności od laboratorium, przy okazji podawania wyników, podawane są również stosowane skale oraz oznaczenie, czy wynik jest poniżej normy, czy zgodny z normami. Płytki krwi a choroby Zarówno niski, jak i wysoki poziom płytek krwi jest objawem występującym przy różnych chorobach. Należy do nich mocznica, gdzie skutkiem niewydolności nerkowej jest skaza krwotoczna. Zaburzenia funkcji płytek krwi występują także przy niewydolności wątroby. Największą grupę chorób mających wpływ na funkcje płytek są choroby układu krwiotwórczego w których dochodzi do skazy krwotocznej. Poważnym zaburzeniem płytek krwi są mutacje nowotworowe. Czy nadpłytkowość można uznać za poważną chorobę? – Nie wiadomo, czego się bardziej bać: czy powikłań zakrzepowych związanych z nadpłytkowością, czy tego, że one są objawem w przebiegu chorób zapalnych, nowotworowych, czy tych krwawień. W swojej praktyce powikłań zakrzepowych związanych z nadpłytkowością nie widziałem zbyt wiele, jest to bardzo rzadkie. Natomiast bardzo często, mając nadpłytkowość, musimy szukać innych stanów, które tę nadpłytkowość wywołują – mówi kardiolog dr n. med. Andrzej Głuszak. – Znacznie częściej występuje obniżona ilość płytek krwi. Jak każde odchylenie od normy, wymaga przede wszystkim starannej diagnostyki, poszukiwania przyczyny – podkreśla kardiolog. Niskie płytki krwi – trombocytopenia (małopłytkowość) Co oznaczają płytki krwi poniżej normy? Jest to stan zwany małopłytkowością, czyli trombocytopenią. Możliwe przyczyny zbyt niskich płytek krwi: problem z tworzeniem płytek problem ze zbyt szybkim niszczeniem płytek Może to być powodowane przez choroby, takie jak: leukemia (białaczka) różyczka choroby szpiku kostnego, np. aplazja szpiku (anemia/niedokrwistość aplastyczna) choroby nerek: niewydolność, plamica nerkowa wcześniactwo porfiria choroby autoimmunologiczne mononukleoza odra dur brzuszny choroby śledziony niedobór kwasu foliowego niedobór witaminy B12 Zbyt niskie płytki krwi mogą dotyczyć również pacjentów po chemioterapii, radioterapii, po niektórych lekach przeciwbólowych (paracetamol, aspiryna), po niektórych antybiotykach. Skutkiem mogą być krwawienia z dziąseł, nosa, dróg rodnych, układu pokarmowego. Wylewy krwi do mózgu mogą prowadzić do śmierci lub trwałego kalectwa. Jak podnieść poziom płytek krwi? Diagnoza małopłytkowości krwi jest wskazaniem do wykluczenie leków, które mogą spowodować takie objawy. Niezbędne może być przetoczenie koncentratu krwinek płytkowych i podanie leków z grupy glikokortykosteroidów. Kiedy diagnoza tego wymaga, stosuje się antybiotykoterapię, by wyeliminować zakażenia mogące mieć wpływ na diagnozę. Kiedy leczenie kortykosteroidami nie będzie skuteczne, stosowane są leki immunosupresyjne, a niekiedy także zabieg usunięcia śledziony (splenektomia). W przypadku małopłytkowości niekiedy może wystąpić konieczność przeszczepienie szpiku kostnego. Podwyższone płytki krwi – trombocytoza (nadpłytkowość) Zbyt wysoki poziom płytek krwi to niebezpieczny stan, który może prowadzić do powstawania zakrzepów. Przyczyną takiego stanu mogą być: infekcje samoistna nadpłytkowość choroby nowotworowe choroby szpiku, zespoły mieloproliferacyjne nowotwory szpiku kostnego zbyt intensywna aktywność fizyczna niedawno przebyty poród usunięcie śledziony – Gdy wyjaśnimy, że to jest rzeczywista nadpłytkowość, to może być nadpłytkowość samoistna, czyli choroba układu krwi. Nadprodukcja może wiązać się z procesami nowotworowymi. Taka nadpłytkowość może zapowiadać choroby takie jak białaczki (choć w białaczkach znacznie częściej występuje małopłytkowość) – zwraca uwagę kardiolog dr n. med. Andrzej Głuszak. Jak dodaje, nadpłytkowość może występować w chorobach rozrostowych krwi, występuje w czerwienicy prawdziwej, gdzie wzrasta liczba krwinek czerwonych i może wzrastać liczba płytek krwi i krwinek białych, w odróżnieniu od czerwienicy rzekomej. Jak dodaje ekspert, u pacjenta może istnieć tzw. peudonadpłytkowość. Oznacza to, że choć liczba płytek krwi jest prawidłowa, rozpadają się na kawałki. Wówczas w badaniu każda płytka liczona jest podwójnie lub nawet potrójnie. Dlatego diagnostykę należy zacząć od sprawdzenia, czy problemem pacjenta jest rzeczywista nadpłytkowość, czy rzekoma, tzw. pseudonadpłytkowość – wyjaśnia lekarz. Nadpłytkowość może mieć również inne podłoże: – Wysoka ilość trombocytów jest wskaźnikiem aktywności zapalenia w reumatoidalnym zapaleniu stawów. Przejściowa nadpłytkowość może być skutkiem ostrego krwawienia jako mechanizm obronny. Niekiedy krwawienia np. w przewodzie pokarmowym można przeoczyć. Po tym krwawieniu organizm będzie się bronić, produkując większą ilość płytek krwi. Usunięcie śledziony, w której dochodzi do filtracji krwi i usuwania „starych” płytek, może prowadzić do znacznej nadpłytkowości. Często występują tzw. śledziony dodatkowe i one mogą przejąć funkcję narządu – dodaje lekarz. Dr Głuszak podkreśla, że istotna jest również skala problemu: – Jeśli ktoś ma 500 tysięcy płytek przy normie 400 tys., to nic większego się nie dzieje. Jeśli ktoś ma milion czy półtora miliona płytek, to te płytki mogą wykazywać cechy agregacji, czyli łączenia się, zlepiania, a przez to mogą powodować zaburzenia w układzie krzepnięcia. Płytki krwi – badanie Oznaczenie płytek krwi jest wykonywane w ramach standardowego badania morfologicznego. Powinno się wykonywać takie badanie co najmniej raz w roku (lub częściej, zgodnie z opinią lekarza prowadzącego). Oznaczane są wówczas przy okazji sprawdzania poziomów innych krwinek. Zdarza się, że niezbędne jest poszerzenie diagnostyki związanej z układem krzepnięcia i oznaczenie D-dimerów. Do badania płytek krwi nie trzeba być na czczo. Wskazane jest unikanie intensywnego wysiłku fizycznego w przededniu, ponieważ może to rzutować na wyniki. Do zbadania układu krzepnięcia oraz pełnej morfologii, powinna skłaniać: skłonność do pojawiania się siniaków sine plamy na skórze pękające naczynka czerwone wybroczyny zbyt silne krwawienie po skaleczeniu (co może świadczyć o zaburzeniach krzepnięcia, niewydolności żylnej, ale nawet o rozwoju niektórych nowotworów) częste krwotoki z nosa, które mogą być objawem zaburzeń krzepnięcia, nieprawidłowej budowy jamy nosowej/przegrody, obecności polipów w nosie, skutkiem chorób nowotworowych, osłabienia, chorób zatok, infekcji układu oddechowego i innych chorób. Poszerzone badania pozwolą odpowiedzieć na pytanie, jakie są przyczyny nieprawidłowych reakcji organizmu. obfite miesiączki (które mogą mieć również źródło w nieprawidłowej budowie narządów rodnych oraz podczas chorób, takich jak mięśniaki macicy lub zmiany nowotworowe) Koniecznie należy weryfikować u specjalisty takie sytuacje, jak krwawienia z układu pokarmowego lub odbytu czy też obecność krwi w kale. Badając płytki krwi warto również uwzględnić także średnią objętość płytki krwi (MPV), zmienność objętości płytek krwi (PDW) oraz to, jaki procent stanowią płytki krwi wśród wszystkich trombocytów. Wyniki nieprawidłowe, budzące wątpliwości lub niepokój pacjenta powinny być konsultowane ze specjalistą. Należy je interpretować w kontekście wyników innych badań i całościowego obrazu stanu zdrowia pacjenta. Zobacz także Treści zawarte w serwisie mają wyłącznie charakter informacyjny i nie stanowią porady lekarskiej. Pamiętaj, że w przypadku problemów ze zdrowiem należy bezwzględnie skonsultować się z lekarzem. Katarzyna Głuszak Zobacz profil Podoba Ci się ten artykuł? Powiązane tematy: Polecamy
Badania krwi - erytrocyty. Erytrocyty to krwinki czerwone i są podstawowym składnik morfologiczny krwi. Pełnią ważną rolę w wymianie gazowej niezbędnej w naszym życiu. Ich ilość zależy od wieku i wielu innych czynników. Dowiedz się czy twoje wyniki są prawidłowe. Lek. Marta Gryszkiewicz. Wyniki są w normie dla wieku dziecka.
Trombocyty (płytki krwi) są komórkami biorącymi udział w regulacji krzepnięcia krwi. Pełnią także ważną rolę w magazynowaniu i transporcie niektórych ważnych biologicznie substancji jak serotonina i dolną granicę normy liczby płytek krwi uważa się zwykle w mm3 (w jednostkach układu SI: 150 x 109/l). Normy mogą się różnić pomiędzy poszczególnymi i przebieg obniżonego poziomu płytek krwi Obniżenie poziomu płytek krwi może być spowodowane wieloma różnymi czynnikami. Należą do nich: ostre infekcje (w tym poważne infekcje uogólnione), zespół wykrzepiania śródnaczyniowego, choroby autoimmunologiczne, toksyczny wpływ leków i chemikaliów, układowe choroby tkanki łącznej, choroby krwi i szpiku kostnego (w tym białaczki).Układ krzepnięcia ma dużą rezerwę bezpieczeństwa i nawet wyraźne obniżenie się płytek krwi (do 50 x 109/l) nie daje zwykle żadnych objawów, ale należy zachować dużą ostrożność, ponieważ narastające, nie leczone obniżanie się poziomu płytek krwi (do poziomu poniżej 20-30 x 109/l) grozi poważnymi powikłaniami pod postacią krwawień do różnych udać się do lekarza i leczyć obniżony poziom płytek krwi Każdy przypadek wyraźnego obniżenia się poziomu płytek krwi wymaga pilnej konsultacji lekarskiej. Szczególnie niepokojące jest współistnienie objawów infekcji, pojawienie się zmian wybroczynowych na skórze oraz współistnienie znacznego obniżenia się liczby krwinek białych lub poziomu dłużej trwające obniżenie się poziomu płytek wymaga zwykle specjalistycznej diagnostyki szpitalnej, w tym punkcji szpiku obniżonego poziomu płytek krwi Leczenia domowego nie ma. Nie można opierać się na pojedynczym wyniku. Należy pamiętać o możliwości błędu laboratoryjnego: zbyt długie pozostawienie próbki krwi w probówce lub niezgodne z procedurą pobranie i przechowywanie próbki może spowodować samoistne wykrzepianie się płytek – wynik będzie wtedy fałszywie zawarte w dziale Specjalista Radzi mają charakter informacyjny i należy je traktować jako dodatkową pomoc przy udzieleniu niezbędnej pomocy choremu oraz jako ewentualny wstęp do leczenia przez specjalistę. Redakcja nie ponosi odpowiedzialności za efekty zastosowania w praktyce informacji umieszczonych w dziale Specjalista Radzi.
Poszczególne normy mogą się więc różnić w zależności od przedziału wiekowego. U osoby dorosłej prawidłowa ilość limfocytów powinna wynosić około 20–40% krwi. W przypadku, gdy u dorosłego ilość ta jest mniejsza niż 1500 komórek na jeden mikrolitr, a w przypadku dzieci wynosi mniej niż 3000 oznacza to limfopenię.
Leukopenia to stan obniżenia liczby leukocytów we krwi obwodowej poniżej 4000/μL. Przyczyny mogą być rozmaite, począwszy od niegroźnych przejściowych zaburzeń, aż po niebezpieczne choroby. Ustalenie, która subpopulacja leukocytów jest odpowiedzialna za leukopenię, szczegółowy wywiad kliniczny i dokładne badanie fizykalne stanowią podstawę postępowania. Co to jest leukopenia? Leukocyty czyli białe krwinki stanowią podstawowy element układu odpornościowego. Wśród leukocytów wyróżnia się agranulocyty – limfocyty i monocyty oraz granulocyty – neutrofile, eozynofile i bazofile. W prawidłowych warunkach, całkowita liczba leukocytów we krwi wynosi od 4000 do 10 000/μL. Zbyt niski poziom leukocytów (<4 tys./μL) to leukopenia. Przyczyny mogą być rozmaite, pamiętaj jednak, by nie poszukiwać ich samodzielnie. Interpretację ilości leukocytów zawsze rozpatruje się bowiem łącznie z analizą liczebności ich subpopulacji (limfocytów, monocytów, neutrofili, eozynofili i bazofili) i w oparciu o szczegółowy wywiad i badanie fizykalne pacjenta. Za niski poziom białych krwinek wymaga więc konsultacji lekarskiej. Leukopenia – diagnostyka Morfologia krwi to jedno z najbardziej podstawowych i najczęściej wykonywanych badań laboratoryjnych. Jest prosta do wykonania i niedroga, a wyniki pozwalają wstępnie ocenić ogólny stan zdrowia i ukierunkować ewentualną dalszą diagnostykę. Morfologia krwi z rozmazem polega na ilościowej i jakościowej analizie składu krwi obwodowej, w której ocenie podlegają czerwone krwinki, białe krwinki i płytki krwi. To właśnie dzięki temu badaniu, dowiesz się, że masz za mało leukocytów. Taki wynik stanowczo wymaga konsultacji z lekarzem, który zbierze wywiad i dokładnie Cię zbada. Ustalenie, która linia komórkowa jest przyczyną niedostatecznej ilości leukocytów będzie kluczowe w kontekście dalszego postępowania (w praktyce klinicznej, leukopenia najczęściej spowodowana jest neutropenią czyli spadkiem ilości neutrofili, ale przyczyną może być także limfocytopenia czyli spadek liczby limfocytów). Nie mniej ważna jest także analiza liczebności pozostałych elementów morfotycznych: krwinek czerwonych i płytek krwi. Kolejne kroki będą zależały od podejrzewanej przyczyny leukopenii. W większości przypadków, ewentualne pogłębienie diagnostyki będzie mogło być prowadzone w trybie ambulatoryjnym. Niemniej jednak, w niektórych sytuacjach, pacjent może wymagać pilnej diagnostyki i leczenia w warunkach szpitalnych. Potrzebne może okazać się wykonanie innych badań laboratoryjnych (np. ocena parametrów wątroby, nerek, test w kierunku zakażenia wirusem HIV) czy badanie szpiku kostnego. Leukopenia – przyczyny Przyczyny zbyt niskiej liczby białych krwinek są różnorakie. Najczęściej obserwuje się leukopenię wtórną w przebiegu infekcji wirusowych czy spowodowaną obecnością chorób ogólnoustrojowych. Czasem jest jedynie przejściowym zaburzeniem, o niewielkim znaczeniu klinicznym, innym razem może stanowić wyraz poważnej choroby. Warto pamiętać, że niewielki odsetek zdrowej populacji (około 5%) może mieć nieco mniej lub więcej leukocytów, niż uznano za normę i nie będzie to świadczyć o nieprawidłowości. Przyczyny leukopenii obejmują Przebycie ostrej infekcji wirusowej lub bakteryjnej, Choroby nowotworowe krwi i inne choroby szpiku kostnego (np. białaczka), Wpływ stosowania niektórych leków (np. cytostatyków, kortykosteroidów), Ciężkie niedożywienie i niedobory pokarmowe, Zaburzenia wrodzone, Choroby związane z powiększeniem śledziony (np. marskość wątroby), Choroby o podłożu autoimmunizacyjnym (np. toczeń rumieniowaty układowy), Niedobory immunologiczne, Stany po radio- lub chemioterapii, Zatrucia substancjami chemicznymi. Niskie leukocyty u dziecka, rozpatruje się w oparciu o objawy kliniczne oraz wiek małego pacjenta. Pamiętaj, że normy składu morfologicznego krwi są różne dla różnych grup wiekowych. Leukopenia u dziecka, często jest związana z zakażeniami lub chorobami autoimmunizacyjnymi, ale źródłem nieprawidłowości mogą być także choroby uwarunkowane genetycznie. Leukopenia – objawy Objawy, które towarzyszą leukopenii będą zależały od podłoża zaburzenia oraz wartości liczbowych poszczególnych subpopulacji leukocytów. Czasem leukopenia jest zupełnie przypadkowym znaleziskiem w morfologii krwi wykonanej profilaktycznie lub z innego powodu. Leukopenia może wiązać się z upośledzeniem odporności, a objawy obejmują wówczas zwiększoną podatność na wszelkie infekcje (nawracające zapalenia zatok, zapalenia płuc, anginy, zakażenia skóry), cięższe przechodzenie zakażeń, gorączkę czy zmiany w jamie ustnej (np. afty, owrzodzenia, uaktywnienie opryszczki). Leukopenia – leczenie i profilaktyka zakażeń W wielu przypadkach, leukopenia nie wymaga żadnego leczenia i ulega samoograniczeniu (np. po infekcjach), a najważniejsza jest terapia choroby podstawowej (np. autoimmunizacyjnej). Niemniej jednak, w niektórych sytuacjach leczenie jest konieczne, czasami w warunkach oddziału szpitalnego (szczególnie niebezpiecznym stanem jest agranulocytoza czyli zagrażający życiu spadek liczby granulocytów.) Możliwym postępowaniem jest np. zastosowanie czynników wzrostu G-CSF czy antybiotykoterapii profilaktycznej. Najprostsza profilaktyka zakażeń w przypadku leukopenii polega na zachowaniu higieny rąk i jamy ustnej oraz unikaniu skupisk ludzi. W uzasadnionych przypadkach może okazać się konieczna niemal całkowita izolacja. Czasami trzeba będzie też przerwać leczenie preparatami, których efektem niepożądanym są niskie leukocyty. Dieta, którą stosujesz, powinna być zbilansowana i bogata w warzywa i owoce. Ważna jest dbałość o odpowiednią obróbkę termiczną, przestrzeganie zasad higieny w przygotowywaniu posiłków oraz unikanie niektórych produktów (np. surowego mięsa czy niepasteryzowanej żywności). Pamiętaj, że morfologię krwi i inne potrzebne badania laboratoryjne możesz wykonać w DIAGNOSTYCE. Bibliografia: „Podejście diagnostyczne do pacjenta z izolowaną leukopenią” – K. Sułek, W. Sawicki – „Neutropenia dorosłych jako istotny problem diagnostyczny” – P. Stefaniuk, A. Szymczyk, M. Podhorecka
Kiedy poziom hemoglobiny u dziecka jest prawidłowy, a do tego w morfologii krwi nie są widoczne żadne odchylenia, powodów do niepokoju raczej nie ma. Inaczej natomiast dzieje się już wtedy, gdy w badaniu widoczne są odchylenia dotyczące czerwonego barwnika krwi – o chorobie świadczyć może zarówno podwyższone, jak i zbyt niskie
Niedobór żelaza u dziecka to często spotykany problem. Statystyki pokazują, że niskie żelazo stwierdzane jest nawet u 38% dzieci w wieku 1-2 lat, a niedokrwistość z powodu niedoboru żelaza występuje nawet u 16% najmłodszych. Jakie są objawy niskiego żelaza u dziecka? W jaki sposób uzupełniać jego niedobory? Żelazo jest jednym z najważniejszych pierwiastków, niezbędnych do prawidłowego rozwoju dziecka. Jego główną funkcją jest branie udziału w produkcji czerwonych krwinek (erytrocytów) i transport tlenu w organizmie. [1] Magazynowane jest w postaci hemosyderyny w szpiku kostnym, śledzionie i wątrobie. Żelazo wchodzi również w skład mioglobiny – białka mięśni, które pobiera z krwi tlen niezbędny do pracy mięśni. Co szczególnie istotne u dzieci, żelazo wpływa na rozwój układu nerwowego, między innymi wytwarzanie neurotransmiterów, a przez to funkcjonowanie pamięci. Niski poziom żelaza jest najczęstszą przyczyną niedokrwistości, tzw. anemii. Przykładowo dzieci w wieku od 12 do 35 miesięcy niedokrwistość rozpoznaje się, gdy w badaniach laboratoryjnych hemoglobina wynosi poniżej <11,0 g/dl oraz dodatkowo stwierdzane jest obniżenie takich parametrów jak MCHC, MCH i/lub MCV. Przyczyny niskiego żelaza u dziecka Na niedobór żelaza najbardziej narażone są dzieci między 6. a 20. oraz w okresie dojrzewania. Niedobór żelaza zagraża również wcześniakom, dzieciom z małą masą urodzeniową ciała i nasiloną lub przedłużają się żółtaczką poporodową.[2] Kolejnymi grupami narażonymi niski poziom żelaza są szybkorosnące dzieci, tzw. „niejadki”, miesiączkujące dziewczęta, dzieci z nadwagą, weganie oraz wegetarianie. Szczególne niebezpieczeństwo niesie niedobór żelaza u niemowląt. Do 6 miesiąca życia dziecko zdrowe, urodzone o czasie, korzysta z prenatalnie zgromadzonych zapasów i żelaza przyjmowanego wraz z mlekiem matki/mlekiem modyfikowanym. Po tym okresie konieczne jest dostarczanie żelaza wraz z pożywieniem i w razie potrzeby suplementacja tego Inne przyczyny niedoboru żelaza u dzieci to: Celowe ograniczenie spożycia – zaburzenia odżywiania się, odchudzanie Zaburzenia wchłaniania – nawracające biegunki, celiakia, wady anatomiczne jelit, zakażenie Helicobacter pylori Nadmierna utrata żelaza – ostre lub przewlekłe krwawienia, krwawienie z przewodu pokarmowego, zarażenia pasożytami jelitowymi Jak objawia się niedobór żelaza u dziecka? Wśród objawów, które mogą sygnalizować niedobór żelaza u dziecka wymienia się: bladość skóry i śluzówek, łamliwość paznokci i włosów, intensywnie czerwony, wygładzony, niekiedy bolesny język, męczliwość, osłabienie, spaczony apetyt- na przykład na glinę, krochmal, kredę, upośledzone łaknienie u niemowląt, pogorszenie koncentracji u starszych dzieci[3]. Możliwe skutki niedoboru żelaza Badania dowodzą, że niedokrwistość z powodu braku żelaza, szczególnie ta stwierdzona we wczesnym okresie życia, może powodować pogorszenie sprawności intelektualnej. Co więcej, dzieci te wykazują zaburzenia zachowania i gorsze wyniki w ocenie funkcji poznawczych w wieku szkolnym.[4] U niemowląt i dzieci do 5 roku życia niedobór żelaza może prowadzić również do zmniejszenia aktywności ruchowej oraz zwiększonej podatności na infekcje i inne choroby wieku dziecięcego. [5] Leczenie niskiego żelaza u dziecka Podstawowym badaniem potwierdzającym lub wykluczającym niedobór żelaza u dziecka jest zlecona przez lekarza morfologia krwi obwodowej. Na podstawie takich parametrów jak hemoglobina, stężenie ferrytyny i żelaza w surowicy, specjalista określi najbardziej prawdopodobną przyczynę niedoboru żelaza. Może zostać zalecone również wykonanie badania przesiewowego w kierunku celiakii, badanie moczu oraz badania obrazowe przewodu pokarmowego. Jeśli okaże się, że przyczyną niedokrwistości jest niedobór żelaza, a nie występują objawy alarmujące, zleci leczenie doustnymi preparatami żelaza. Zalecana dobowa dawka żelaza wynosi najczęściej od 4 do 6 mg na kilogram masy ciała. Pierwszą poprawę można zauważyć już po 1-2 tygodniach leczenia, jednak powinno być ono kontynuowane jeszcze przez 3 miesiące po uzyskaniu odpowiednich wartości hemoglobiny i ferrytyny we krwi dziecka. [6] Jak zapobiec niedoborowi żelaza u dziecka? Produkty spożywcze bogate w żelazo Odpowiednie żywienie pełni niezwykle ważną rolę nie tylko w przypadku leczenia, ale również w profilaktyce niedoboru żelaza u dzieci. Po 6 miesiącu życia, czyli w momencie rozszerzania diety, w codziennym jadłospisie dziecka powinny znajdować bogate w żelazo pokarmy takie jak wątróbka, mięso wołowe, jagnięcina, drób, ryby i zółtka jaja. To właśnie w mięsie i produktach odzwierzęcych znajduje się najwięcej najlepiej przyswajalnego żelaza – hemowego. [7] Słabiej wchłanialne żelazo (niehemowe) obecne jest w warzywach liściastych, roślinach strączkowych, orzechach oraz pełnoziarnistych produktach zbożowych. Co więcej, warto zadbać, aby dieta była bogata również w witaminę C, która wspomaga wchłanianie żelaza.
Re: płytki krwi. badano watrobe ale sami do konca nie wiedza, cos tam jest z ta watroba, zreszta lezalam na plytki w szpitalu i caly czas pobierali mi krew i badali, jak poszlam w zeszlym tyg, do szpitala to mialam 81, w czwartek mam wizyte u hematologa, Poza tym podejrzewali cholestaze bo strasznie swedziala mnie skóra.
córka ma 8 miesięcy nabawila sie wirusowego niezytu jelitowo-zolodkowego miala trzy dni wysoka badania i okazalo sie ze ma anemie i niski poziom plytek krwi i powody do niepokoju? ~tomek Taki poziom płytek krwi jeszcze zabezpiecza dziecko przed zaburzeniami krzepnięcia, natomiast i tak znacznie odbiega on od normy. Dzieckiem powinien zająć się hematolog dziecięcy. Trzeba wykluczyć choroby szpiku u dziecka, niedobór kwasu foliowego i witaminy B12, a także hipersplenizm. ~medisa_pl Poważna sprawa. Jak najszybciej zgłoście się do hematologa dziecięcego. My z żoną też niedawno mieliśmy problem z córeczką, bo była bardzo blada i osłabiona i okazało się, że to przez niedokrwistość. Terminy na nfz były długie, więc poszliśmy do Certusa na konsultacje. Wizyta prywatna, ale trzeba im przyznać, że kadra specjalistów z górnej półki i co najważniejsze z doświadczeniem. Daj znać co z córeczką? ~Rafał » Zapytaj! Skomentuj!
Prawidłowa liczba płytek krwi (PLT) Norma dla płytek krwi to 150000–400000 komórek na 1 µl. Dodatkowymi parametrami opisującymi płytki krwi są: wskaźnik anizocytozy płytek krwi (PDW) – norma określana jest w granicach 6,1–11 fl, a w wymiarze procentowym jest to wartość 40–60%, odsetek dużych płytek krwi (P-LCR) – w
Morfologia to badanie krwi, które dostarcza ważnych informacji na temat typów i ilości komórek we krwi, w szczególności czerwonych krwinek, płytek krwi oraz białych krwinek. Morfologia krwi jest wykonywana w ramach rutynowych badań kontrolnych, a także po wystąpieniu u dziecka niepokojących objawów takich jak osłabienie organizmu, zmęczenie oraz skłonność do siniaków. Badanie to pozwala zdiagnozować wiele chorób, na przykład anemię lub infekcje u dziecka. Zobacz film: "Jak wzmocnić odporność u dzieci?" 1. Co bada morfologia u dzieci? Badanie ma na celu między innymi określenie ilości białych krwinek. Są to komórki, które chronią organizm przed infekcją. Jeśli u dziecka rozwija się infekcja, białe krwinki atakują i niszczą bakterie, wirusy lub inne organizmy, które zaatakowały jego ciało. Białe krwinki są większe niż czerwone krwinki, ale ich liczba jest mniejsza. Gdy jednak organizm dziecka walczy z infekcją bakteryjną, ilość białych krwinek rośnie bardzo szybko. Liczba tych komórek pozwala wykryć infekcję lub ocenić, jak dobrze organizm radzi sobie z leczeniem raka. Oprócz ilości białych krwinek w czasie morfologii dokonuje się oceny typów tych komórek. Główne rodzaje białych krwinek to: neutrofile, limfocyty, monocyty, eozynofile oraz bazofile. Wszystkie typy białych krwinek odgrywają jakąś rolę w ochronie organizmu. Zbyt mało lub zbyt dużo poszczególnych rodzajów białych krwinek może wskazywać na infekcję, reakcję alergiczną lub toksyczną, a także na wiele chorób, na przykład na białaczkę. We krwi najwięcej jest zwykle neutrofili oraz limfocytów, przy czym dzieci do ósmego roku życia mają zazwyczaj więcej limfocytów niż neutrofili. Następnie zachodzą zmiany, w wyniku których dzieci mają więcej neutrofili niż limfocytów. Właściwa ilość białych krwinek jest podobna dla dzieci i dorosłych, ale u noworodków liczba tych komórek jest znacznie większa. W ciągu dwóch pierwszych tygodni życia ilość białych krwinek maleje. Dla większości dzieci oraz dorosłych normą jest 4500-11 000 białych krwinek na mikrolitr. Dla kontrastu, u noworodków wartości te wynoszą zwykle 9000-30 000 białych krwinek na mikrolitr. Morfologia bada również ilość czerwonych krwinek. Dostarczają one tlen z płuc do reszty ciała. Ponadto transportują dwutlenek węgla z powrotem do płuc, by organizm mógł się go pozbyć. Jeśli liczba czerwonych krwinek jest niska, co w praktyce oznacza anemię, organizm dziecka nie otrzymuje wystarczającej ilości tlenu. Z kolei jeżeli czerwonych krwinek jest zbyt dużo, mogą one zlepiać się i blokować niewielkie naczynia krwionośne. Dzięki morfologii możliwe jest również ustalenie ilości płytek krwi. Są to najmniejsze komórki krwi, które odgrywają ważną rolę w procesie krzepnięcia krwi. W razie krwawienia płytki krwi łączą się i „zatykają” powstałą dziurę. Jeśli u dziecka jest zbyt mało płytek krwi, może dochodzić do niekontrolowanych krwawień. Morfologia pozwala również ustalić hematokryt – objętość czerwonych krwinek we krwi. Hematokryt oraz hemoglobina (cząsteczka transportująca tlen i nadająca kolor czerwonym krwinkom) to dwa główne wyznaczniki anemii oraz policytemii. 2. Przebieg morfologii u dzieci Do badania krwi nie trzeba się przygotowywać, ale należy uprzedzić dziecko o szczegółach pobierania krwi. Osoba wykonująca badanie uciska górną część ręki dziecka, by zatrzymać przepływ krwi. Dzięki temu żyły w dolnej części ręki stają się większe i łatwiej nakłuć je igłą. Następnie osoba wykonująca badanie dezynfekuje miejsce nakłucia alkoholem i nakłuwa żyłę. Do igły dołączony jest mały pojemnik, który napełnia się krwią. Igła zostaje wyjęta, a do miejsca nakłucia przyciska się wacik. Dziecko powinno przytrzymywać go przez pewien czas, by w miejscu pobrania krwi nie pojawił się siniak. Pobieranie krwi nie jest bolesne, choć moment wkłucia igły nie należy do przyjemnych. Warto pamiętać, że na wynik badania wpływ mają różne czynniki. Rezultat morfologii może być nie do końca wiarygodny, jeśli: ucisk ręki podczas pobierania krwi był długotrwały, dziecko przyjmuje leki zmniejszające liczbę płytek krwi, liczba białych krwinek lub trójglicerydów jest bardzo wysoka – w takiej sytuacji można uzyskać fałszywie wysoki poziom hemoglobiny, dziecko ma powiększoną śledzionę – może ona powodować niską liczbę płytek krwi lub białych krwinek, płytki krwi sklejają się w pobranej próbce. Dzieci zwykle boją się pobierania krwi, ale gdy zachodzi podejrzenie infekcji i chorób, morfologia pomaga szybko i w miarę bezboleśnie wykryć wiele nieprawidłowości. polecamy
Xp8f4w. c3s4lhdzfs.pages.dev/44c3s4lhdzfs.pages.dev/43c3s4lhdzfs.pages.dev/68c3s4lhdzfs.pages.dev/96c3s4lhdzfs.pages.dev/65c3s4lhdzfs.pages.dev/22c3s4lhdzfs.pages.dev/98c3s4lhdzfs.pages.dev/2
niskie płytki krwi u dziecka forum
